29.09.97
Ho, ho, ho. Po godzinie niespokojnych oczekiwań dotarł do nas rozochocony imprezą właściciel wraz z kluczami do naszego nowego mieszkanka. Uroczyście podpisaliśmy gustowne pokwitowanie przejmując tym samym stery. Właściciel okazał się człowiekiem zupełnie w porządku i radząc nam aby nieznajomym przedstawiać się jako jego, hmmm, "ciotki" poszedł po piwo. Meble dojechały nieco później wraz z naszym nowym Prezesem (wannabe) - Pawłem Rutą. Arek po niejakich poszukiwaniach dotarł również - jutro ma niezwykle ważny egzamin.
Tak to rozpoczęło się nasze panowanie na nowych śmieciach.

To ja, nowa ciota Słavek, Rudolphe, nazywają mnie także Golgotha. Jestem tu ze starą załogą dziadka. Dziś zajmowałem się kiblem, lecz prezez Mowgiel przydzieli mi z pewnością bardziej odpowiedzialne zadania. W przyszłości. No, zobaczymy. Mielimy gości, a jakże. Asia, woman prezydęta. Moja rzonka Livillla. Było piwo w czystym nareszcie locum. Jeszcze nie idem na uczelniem, bo mi siem nie chcem. Rezervuar!

Mieliśmy już bloku dwie agencje towarzyskie, punkt kolportazowy morfiny, tylko my byliśmy nader niedookreśleni. Szacowne gremium podjęło brzemienną w skutkach decyzję - zakładamy Bojzbend! Niemały na to wpływ miała moja i Sławka wyprawa po materac, podczas której usłyszeliśmy najnowszą produkcję nowego Girlsbendu. Trochę to skomplikowane, ale najważniejsze, że mamy już pomysł na pierwszy przebój - "Zrób mi, zrób mi laskę". Na razie przesłuchujemy materiały konkurencji i opracowujemy nasz sceniczny image. Jedno jest pewne - mimo cienkich aluzji Stanuch reprezentujemy bez wątpienia różne typy urody i skoro tylko obierzemy odpowiednie pseudonimy będziemy po prostu skazani na sukces.

                        (rysunek laski) ...służy do grania
                                                    nie do zabijania... (rysunek krwi)

Wraz z drugą wizytą naszego drogiego kolegi Grzesia trafił do nas doskonały produkt kultury japońskiej pod tytułem Blackboard Jungle 2. Ten niebanalny film dostarczył nam wiele doświadczeń i bez wątpienia stał się źródłem inspiracji (chociaż czasami wprawiał nas w lekkie kompleksy). Jako doświadczeni recenzenci (zęby zjedliśmy na Laleczkach Fuhrera) polecamy go z czystym sumieniem miłośnikom anatomii (doskonałe przekroje), wielbicielom szkolnych uniformów (i świetnie skrojonego garnituru Sama) oraz fanatykom lingwistyki stosowanej (jeszcze bardziej doskonałe dialogi). Niestety, z powodu galopującej cenzury odradzamy oglądanie filmu jako materiału edukacyjnego.

Rządy Prezesa (a raczej Krwawy Terror Prezesa Mowgiela) idą jak krew z nosa. Fakt, że od czasu do czasu nazywany jest Prezesem, nie oznacza, że dobrze wykonuje swoje obowiązki. Ciągle ciotuje i leży jak wydymana wiadomo-kto, dowartościowuje się kawałkiem służbowego bambusa (a powszechnie wiadomo, że ważne jest tylko zakrzywienie) i unika wszelkich przynależnych mu prac społecznych. W dodatku kazał mi dzisiaj znowu wyrzucić śmietnik. To Tyran i to Tyran bez jaj. W związku z tym staję niniejszym na czele tajnej opozycji, której celem będzie obalenie powszechnie panującego systemu, który zmienia nas w szarą masę. Myślę, że wkrótce pójdą za mną miliony (Sławkowi niezwykle spodobało się reakcyjne demo, które mu podrzuciłem).

There will be TP for everyone!

You can get me, but you cannot take my bunghole!

Jeżeli chcesz, możesz tutaj również posłuchać HISTORII PEWNEGO PLAKATU...

15.10.97
Wpadł do nas dzisiaj (niespodziewanie) Ojciec wraz ze swoim kolegą Konradem. Ma się pono odbyć sesja Warlordów, więc wpadnie pewnie jeszcze raz. A poza tym WIELKA NOWINA! W piątek przyjedzie do nas nasz Stary Dobry Prezes! Och, jak się cieszę! (Prezes napisał do nas kilka dni temu bardzo fajny list, w którym pisze, że wszystko w porządku i w ogóle. Odpisaliśmy mu ciepło i jest nadzieja, że nasze listy staną się podwaliną jakiejś większej korespondencji, z którą nie omieszkamy Was, Drodzy Czytelnicy, zapoznać...

Jutro bardzo specjalny dzień. Zaczynam rządzić. Będzie porządek, wezmę za mordę całe to tałatajstwo. Skończy się anarchia. No. Poza tym zdałem mój drugi termin, zrobiłem badania radiologiczne i mam szansę wpisać się na piąty rok. Fajnie. Rzeżbię w dźwięku cały czas, lecz póki co nic ciekawego nie wychodzi. Pracuję. Rysuję. Jestem człowiekiem renesansu, prawie jak Prawdziwy Prezes. Och... To już niedługo, bo w piątek. Przyjeżdża On. Jednostka otoczona kultem. Nie jakiś byle, lecz Prawdziwy i Jedyny. Chyba zrobię mu laskę. Dobranoc.

Tych kilka godzin minęły mi tak prędko, jak ostatnie sekundy skazańca siedzącego na krześle elektrycznym. Nie ma go już z nami, pojechał. Musiał iść do Centrum, zająć się handlem i wymianą kart i innego stuffu. Ale niczym jutrzenka nadziei, światełko na końcu mrocznego, zimnego tunelu powstrzymuje mnie od śmierci Jego Obietnica. Że wkrótce wróci, przyjedzie na dłużej, pocieszy, dobrodusznie pogłaszcze po głowie, pochwali za dobrze zrobioną laskę. Że za niecały semestr znowu będzie z nami. Nasz Kochany Prezes. Nasz Wódz.

Chwałpa.

26.10.97
Proponuję "kupa". Ostatnio nęka nas myśl, kto oddaje mocz w dużej windzie. Moja dobra sąsiadka (nie mogę zdradzić która, bo to mój niezawodny informator) powiedziała mi na ucho, że to jakiś Wojtuś Psychiczny (a sytuacja ta powtarza się latami!!!). Cała sprawa tak nas zbulwersowała, że Sławek (Góró) postanowił go sczapić, wyeliminować i obserwować, czy sikanie będzie jeszcze miało miejsce. Jeśli tak, to pozostanie losowanie wśród reszty sąsiadów. Mamy butelki, szable, maszynę do robienia swetrów i huśtawkę po właścicielu, zatem poradzimy sobie ze wszystkimi. Poza tym, jesteśmy piękni i młodzi...

Pod niemałym wpływem doskonałych erotycznych niemieckich filmów z RTL2 (nurt bawarski) rozpoczęliśmy intensywną edukację lingwistyczną. Nasi specjaliści językowi w osobach Arka (język niemiecki) oraz Sławka (język hiszpański, portugalski, angielski i cholerawie jeszcze jakie) przygotowali krótkie kursy w onych językach, które zostały intensywnie wdrożone do naszej Ktulowej czytelni. Dzisiaj na przykład, robiąc poranną kupę nauczyłem się jak jest po niemiecku pchać i ciągnąć. Es ist wunderbar!

        " Kamieniują Marię Magdalenę. I na to wszystko przychodzi Jezus.
          Omiata całe towarzystwo swym groźnym wzrokiem i krzyczy :
            - Kto jest bez winy niech pierwszy rzuci w nią kamieniem !!!
          Zalega cisza. Jezus z triumfem patrzy dookoła.
          Po czym z cichym : "aaaa, pierdolę" podnosi kamień i zabija Marię."

Tego samego dnia. Wszystko jest kwestią nastawienia do samego siebie oraz własnych poczynań. Mówię to jako kobieciarz praktyk i psycholog amator. Z mojego dowiadczenia: zawsze, gdy wątpiłem w sukces spotykałem się z porażką, natomiast przekonanie o nieuniknionoci wiktorii, często bezpodstawne, pomagało. Wniosek: kluczem jest autosugestia. Bez przesady, oczywiście. Czym jest "to coś"? Nie osłabiać swojej szansy wizjami fiaska. Jesteś tym, kim wydaje ci się,że jesteś. Tak jest z każdym, sprawdziłem to empirycznie. Czytając to, co napisałeś trochę się przeraziłem, stąd moja reakcja na łamach. Kurde bele, polecam nie tyle inne metody, co zmianę taktyki. Lubię jak ludzie, których lubię cieszą się, a nie odwrotnie, rozumiesz. Dlatego piszę.Tyle tych mądrości na dzisiaj. Rezerwuar.

A - rozpocząłem intensywny kurs prologa - wkrótce będzie można pogadać sobie z komputerem o swoich problemach...

Tylko Ruta nie siedzi przy Swoim Najszybszym komputerze. Ciekawe czemu, ma przecież taki szybki procesor. I taką fajną kartę graficzną i wyrypisty CD-rom. Trochę szkoda, że nie ma monitora, ale po co mu monitor do takiego kulastego komputera...

Poza tym - dzwonił dzisiaj nasz Prezes Kochany. Przyjedzie w sobotę rankiem, więc chociaż nie mam już pieniążków i przymieram głodem z rozkoszą zostaną na weekend powitać go laską, chlebem i solą. Czekam...

22.11.97
Cze.
Wiele wody od ostatiej mojej tu bytności, oj wiele...
Raven namawia mnie do wpisania siem do "uludziów" no to piszem.
1.  Roota - czarny brat, poczęstował mnie wybornom czekoladkom (s-pieprzoną...@#!!!)... zniosłem to dzielnie bo my Magazynierzy nie z tej samej gliny co te cioty ulepieni jesteśmy... czekoladke spieprzył ale sledziki całkiem, całkiem.
2. Krooczek -Mruczek nie wykazał się stosowna goscinnością i sklepał mi dupę we "wstrząsa". Więcej z nim nie zagram jak się nie poprawi (czyt. przegra).
3. O! Mile mnie zaskoczył kolega Michałek, który był również przyjechał do kolegów-studentów. Tym bardziej miło, że odda mi kasę...
4. Jest i Asia-Wielka-Jak-Xena... :) Hmm... co do Xeny to wspólnieobejrzelismy jej n-ty oddcinek -całkiem miodny (Xena wyskoczyła super-skokiem ze studni i scombowała uppercutem + lowpunchem kapitana w więzieniu-gdzie-był(a)-więziony(a)-Czarny Wilq... cool. XENA RULEZ!!!
5. Szkoda, że nie ma Grzesia... ale nic to.
6. Obejrzałem jak King Alex rozpierdala w drzazgi Sama-Carla... uuu... krew i flaki.... cool. Chcę być Kingiem Alexem (miałbym taką wielką laskę, że Roocie by łeb urwało przy robieniu...)!
A, bardzo podobała mi się kuracja jakiej został poddany Bob... a ja mam własnie grypę...  Blekborddżangle Rulez!!!

No to pa, pa, pa!!!

Przyjechałem, przywiozłem plakaty (za co docenił mnie jeno Sławek - ramsztajnowy Guru), przeczytałem nowe wpisy "wielkich nieobecnych". Niestety, muszę przyznać, że jestem mocno rozczarowany. Michałek i Leonek po prostu zeszli na psy. To już nie ten styl - brak u nich rozwoju. Ale miejmy nadzieję, iż wkrótce uświadomią sobie swą intelektualną płytkość. Możliwe, że nie mam racji, no ale - każdy może mieć swoje zdanie. A nie samymi pochwałami przecież człowiek żyje.

Dzisiaj rano znowu miałem incydent z moim sercem, jednak lekarz delikatnie mnie zbył. Trudno. Znowu odwiedził nas Rafał, który wszystkim się chwali jakie to on badania do wojska miał dzisiaj robione i jaki to on jest nienormalny. Patrzę tak sobie na niego... i nic nadzwyczajnego w nim nie widzę. W końcu wszyscy jesteśmy "pojebani". A trudno brać coś normalnego za nienormalne, bo wtedy wszystko co w nas nienormalne wydaje się być normalne, a że wojskowi uważają się za normalnych, przeto Rafał powinien uchodzić wśród dorosłych uczonych żołnierzy za nienormalnego i nie będzie chyba mu przydzielona służba wojskowa. Okazało się, że Paweł ma dzisiaj sześdziesiąte trzecie urodziny i kupił nam piwo. Ciekawe czemu kręci mi się w głowie... Rzeczywiście, właściciel ostrzegł nas przed potencjalnymi ciężkimi czasami - możliwe, że szykuje się nam zmiana zamieszkania. Nie wiem, czy się cieszyć, czy też płakać... Marcin właśnie ściagnął skarpetki, a że siedzi obok mnie, to kończę mój wpis.

• Badanie okulistyczne:  -1 Dsph=1,0 §13.p.3, -4,5 Dsph=1,0§13.p.2

Vod=1,0 cc wł
Vod=1,0 cc wł
Barwy (+)
Soczewki kontakt!  Krótkowzroczność obu oczu.
• Badanie neurologiczne:  zespół tików, migrena, nerwica wegetatywna
• Badanie psychiatryczne:  cechy osobowoci neurotycznej z okresowo nasilającym się zespołem tików.  Znaczne upośledzenie zdolności adaptacji.

10.12.97
...to wielkopomna data powstania pierwszej wypuszczonej na świat wersji programu stworzonego w laboratoriach konsorcjum softwarowego Scheisse Systems GMBH. Wykorzystując dziedzictwo Bezimiennych Bohaterów firma ta wypuściła na rynek wszechstronną aplikację Scheisse ver 0.03 (na razie tylko w wersji niemieckojęzycznej). Wkrótce podamy downoload site, gdzie można będzie zdobyć pełną wersję tej aplikacji...

Przyszłość Scheisse Systems GMBH nie rysuje się jednak w różowych kolorach. Nasz wspierający programista, Arkadiusz, przechodzi intensywny kurs C+. Wkrótce zadrżą posady softwarowego półświatka...

 My, to znaczy wszyscy ludzie, których cenię i szanuję słuchamy muzyki popularnej grupy młodzieżowej SAMAEL ze Szwajcarii. SAMAEL gra ostro i to się nam podoba, doznajemy niezwykłych przeżyć estetycznych słuchając wokalisty VORPHALAKA i jego towarzyszy XYTRASA, MASMISEIMA i RUDOLPHEGO. Śpiewają o piekle i szatanach i to jest w porządku: trudne tematy należy poruszać również, a nawet przede wszystkim. Mocną stroną zespołu jest żarliwość i mocny, zdecydowany głos piosenkarza, lecz nie tylko. Są piękne, chwytliwe motywy dalekie od banału, jest niemal symfoniczna potęga brzmienia, nastrój grozy i niepokoju. SAMAEL musi się podobać wyrobionemu słuchaczowi, nie popadającemu w intelektualną inercję.

 Ruta, wielbiciel ciot w rodzaju Sonego Kroketa i jego "partnera" Tubbsa z MIAMI VICE, twierdzi, że nasz wspaniały SAMAEL nie gra dobrze. Zaczęło się, kiedy kolega Arek przywiózł z Jeleniej Góry znakomity konzept album 'PASSAGE'. Słuchaliśmy pół nocy a profan Ruta marudził, że nie rozumie słów, bo śpiewak rzęzi. No i co z tego? Nie twierdzę, że Mistrz śpiewa wyraźnie. Tu nie chodzi o perfekcyjną artykulację, lecz o prawdziwą rock and rollową duszę, o ekspresję i feeling. Ruta nie przestawał sarkać, bo za szybko niby i że jazgot i kakofonia i zwierzęta, nie muzycy i inne brednie. Kup se, kurwa, kasetę Edytki Górniak, koleś.

Bo SAMAEL to PRAWDZIWI MĘŻCZYŹNI, to muzyka nie dla cweli. Ruta dziwi się, że to lubimy, wręcz nie mieści mu się w tej małej, pomarszczonej głowie, że może to wzbudzać entuzjazm. Byłem na koncercie, gwizdało mi w uszach przez trzy dni. Wielkość i Potęga budząca szacunek i podziw. Sztuka. Próbowalimy go przekonywać, ale bezskutecznie, jak na razie. Czeka nas ciężka praca. Obecnie nieustannie nad nim pracujemy, grając SAMAELA ile wlezie. Czy Ruta dojrzeje? Trudno wyrokować, sam nie wiem jakie są szanse. Jest rzeczą pewną, że Ruta to szaleniec (obciążenia dziedziczne), może jednak mu się poprawi. Nauka zna takie przypadki, wiem to skądinąd. Nie tracę nadziei i Wy nie traćcie. Poza tym to dobry chłopak.

Ale zacznę od początku - schodzący się około szóstej goście ani się spodziewali, że mikołaj przyjedzie aż z Afryki. Nie spodziewali się pewnie śnieżynki trenującej aikido. Wszystkich oszołomiła niebanalna poezja. Na pewno nikt nie liczył na takie użyteczne prezenty (vide pasta SAM '90 tudzież wazelina apteczna biała). Nikt nie śmiał nawet przypuszczać, że odbędą się zawody we wkładaniu w dupę różnych przedmiotów połączone z potańcówką pośród nagich torsów wionących samczym potem. Co tu dużo mówić - było fajnie i chociaż nie odbył się konkurs mokrego podkoszulka dawno się tak nie ubawiłem. Trochę szkoda, że film urwał się zbyt wcześnie i najlepszą dokumentację zdjęciową szlag trafił... Mamy jednak nadzieję, że conieco wyjdzie i wkrótce pojawi się tu i ówdzie.

15.12.97
Boli mnie ząb... którego oficjalnie jednak nie mam, bo mi jeszcze nie wyrósł. To jest jego trzecia próba i oby ostatnia, bo oczy mi z bólu już na wierzch wyłażą... oczywiście, to taki żart. Oczy od zawsze miałem przecież na wierzchu.

Parę ciekawych szczegółów - spacer z Mazurkiem i Stanuch, rozbicie śledzi i łba Kazika, moje wystąpienie na smyczy, ogólna kopulacja (zdaje się, że wszystkich mężczyzn znajdujących się  na parkiecie), rewelacyjne osiągnięcia Michała, jeśli chodzi o stylistykę stroju, telefon sąsiada, dla którego byłem bardzo grzeczny.

To chyba tyle - było miło i dobrze, że ostatecznie udało nam się coś zorganizować (najpierw odgrażaliśmy się, że będzie parapetówa, potem mieliśmy chadzać do knajp, potem zrobić andrzejki). Dobrze było i mi (organizatorowi) i gościom, którzy - chyba szczerze - chwalili imprezkę bardzo gorąco.

Nie samym chlebem człowiek żyje. Utrudzeni katorżniczą sesją i nieustannym niepokojem duszy, która rwie się do czynu na przekór chęciom i możliwościom ledwo dożyliśmy połowy stycznia, co nie wróży zbyt dobrze nowemu roku. Ba - nieszczęśliwą koleją losu zostaliśmy również pozbawieni naszego kochanego mieszkanka co wprawia nas (wraz ze zbiżającym się terminem eksplozji) w niejaką konfuzję. Tuszę jednak, że fantazja ułańska oraz Bóg (który ponownie nawiązał z nami kontakt za pośrednictwem pustawej paczki marlboro) pomoże nam przetrwać złe czasy. Zobaczymy.

Ach! Zapomniałem pogratulować wszem i wobec naszemu kochanemu Arkowi zdania czegoś tam strasznie trudnego. Wczoraj nie uczył się całe dziewięć godzin!

Mamy najbardziej odlotowe mieszkanko w historii naszego stancjostwa. Tak właściwie, to wynajęliśmy je od bratowej Czarusia, bo on garuje i nie mógł niestety podpisać umowy. Ale to nic - koledzy Czarusia będą nas odwiedzać, a przy okazji wpadnie do nas trener Józka (full contact do 96 kg) po telewizory i resztę towaru. Mamy też fajną panią Marzenkę Strzałkowską - "dupę jakich mało" a przy tym swoją - studentkę eks. Pozostaje tylko kupić gany i obrać barwy naszego nowego gangu oraz zaopatrzyć się w kilka nowych zamków i łańcuchów. Będzie dobrze.